Երևանի երբեմնի բերդի դիմաց, Ձորագյուղի կամ Խնկելաձորի վերևում` Հրազդան գետի ձախ ափին, քրիստոնեության վաղ շրջանից գործում էր մի վանք-անապատ: Այն պարիսպներով շրջապատված մի ընդարձակ համալիր էր` բաղկացած Սուրբ Սարգիս, Սուրբ Գևորգ և Սուրբ Հակոբ եկեղեցիներից, առաջնորդարանի ու թեմական դպրոցի շենքերից, այգուց և այլ կառույցներից: Սուրբ Սարգիս եկեղեցին առաջնորդանիստ էր, անապատը՝ կաթողիկոսական իջևանատեղ:

Սբ. Սարգիս եկեղեցին վանք-անապատի հետ միասին ավերվել է 1679թ. մեծ երկրաշարժի ժամանակ և վերակառուցվել նույն տեղում` եդեսացի Նահապետ կաթողիկոսի գահակալության տարիներին (1691-1705թթ.):
Ներկայիս Սուրբ Սարգիս եկեղեցին կառուցվել է 1835-1842թթ.: Իր ներքին և արտաքին ճարտարապետական նկարագրով, որպես առաջնորդանիստ եկեղեցի, այն Երևանի բոլոր եկեղեցիներից ամենաանշուքն էր: Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Վազգեն Ա Ամենայն հայոց կաթողիկոսի օրոք այն հիմնովին նորոգվեց ու բարեկարգվեց:
Ճարտարապետ Ռ. Իսրայելյանի` 1972թ. կազմած նախագծով սկսվեց Սբ. Սարգիս եկեղեցու նորոգումը:  Եկեղեցու հին շենքը պահպանվել է, ճակատները երեսպատվել են Անիի նարնջագույն տուֆով և ունեն եռանկյունաձև խորշեր: Ճարտարապետ Ռ. Իսրայելյանի մահից հետո հետագա աշխատանքները շարունակել է ճարտարապետ Ա. Գալիկյանը: 1971-1976թթ. եկեղեցին  հիմնովին բարեկարգվել է, արևմտյան հատվածում երգչախմբի համար կառուցվել է վերնատուն: Հին թմբուկի ու գմբեթի փոխարեն կառուցվել է առավել բարձրադիր գմբեթ` բազմանիստ թմբուկով և պսակված հովհարաձև վեղարով: 2000թ. ավարտվել է Սբ. Սարգիս եկեղեցու զանգակատան կառուցումը: Քանդակագործ Արտաշես Հովսեփյանի մտահղացումն է արևմտյան շքամուտքը, փայտե դուռը, իսկ շքամուտքից վեր գտնվող հարթաքանդակները Աղթամարի Սբ. Խաչ տաճարի քանդակների թեմաներով են: Քանդակագործներ Ս. Դադոյանի և Մ. Հարությունյանի ջանքերով եկեղեցու ներսում գմբեթի տակ գտնվող առագաստների քանդակազարդ աշխատանքներն Արենիի Սուրբ Աստվածածին եկեղեցու առագաստների քանդակների նմանությամբ  են ստեղծվել:
Սբ. Սարգիս եկեղեցու հիմնական վերակառուցումը կատարվել է լոնդոնաբնակ բարերար Սարգիս Քյուրքճյանի և նրա զավակների նվիրատվությամբ: Եկեղեցու օծման հանդիսավոր արարողությունը կատարվել է 1976թ. նոյեմբերի 3-ին: Վեհափառ հայրապետ Վազգեն Առաջինն իր քարոզում նշել է. <<Քաղաքամայր Երևանն օժտվեց մի նոր զարդով, հայկական ճարտարապետության մի նոր կոթողով, աղոթքի սքանչելի սրբավայրով>>:

Կառուցվել է երջանկահիշատակ Ամենայն հայոց կաթողիկոս Վազգեն Առաջինի նախաձեռնությամբ` նվիրված Հայաստանում քրիստոնեությունը պետական կրոն հռչակելու 1700-ամյակին: Հայրապետն իր ձեռքով հուշաքար է դրել մայր եկեղեցու կառուցման վայրում: Եկեղեցու հիմնօրհնեքը կատարել է երջանկահիշատակ Ամենայն հայոց կաթողիկոս Գարեգին Ա-ն` 1997թ., Սբ. Աստվածածնի ավետման տոնակատարության օրը` ապրիլի 7-ին: Եկեղեցին կառուցվել է ճարտարապետ Ստեփան Քյուրքչյանի նախագծով։ Այն եկեղեցական համալիր է` բաղկացած երեք եկեղեցուց՝ Մայր,  Սբ. Տրդատ թագավորի և Սբ. Աշխեն թագուհու մատուռներից։ Եկեղեցու մուտքի առջև տեղադրված են 30-ից ավելի կամարներով կառուցված զանգակատունն ու գավիթը: Գավթում են պահվում Գրիգոր Ա Լուսավորչի մասունքները, որոնք 2000թ. Գարեգին Երկրորդը բերել էր Նեապոլի Սբ. Գրիգոր Հայի եկեղեցուց: Մայր եկեղեցու ներքևի հարկում ընդունելությունների և եկեղեցուն առնչվող միջոցառումների համար սրահներ կան։ Նախագիծն ունի հավասարաթև խաչի հատակագիծ ու դեպի երկինք ուղղված ադամանդակերպ ծավալ: Այն ամենախոշորն է հայկական եկեղեցիների շարքում: Համալիրի մակերեսը մոտավորապես 3,822 քմ է, իսկ ամենաբարձր կետը՝ մայր եկեղեցու խաչը, հատակից 54 մետր բարձր է։ Համալիրն ամբողջությամբ կառուցված է միաձույլ երկաթբետոնից, երեսպատման համար ընտրվել է Հայաստանի պատմական մայրաքաղաք Անիի բաց նարնջագույն տուֆը: Այսօր այն իր վեհությամբ ու գեղեցկությամբ տեսանելի է Երևանի բազմաթիվ անկյուններից։ Երևանի մայր եկեղեցին կառուցվել է ճանաչված բարերարներ Ալեք և Մարի Մանուկյանների ու նրանց զավակներ Ռիչարդ և Լուիզ Սիմոն Մանուկյանների կողմից։ Սբ. Տրդատ և Սբ. Աշխեն մատուռները կառուցվել են Նազար և Արտեմիս Նազարյանների, Գևորգ և Լինդա Գևորգյանների, զանգակատունը՝ Էդուարդո Էռնեքյանի նվիրատվություններով։

Կոնդի բարձունքին` մեծ երկրաշարժից խոնարհված միջնադարյան եկեղեցու տեղում, 1710թ. կառուցվել է Սուրբ Հովհաննես-Մկրտիչ եկեղեցին` հին Երևանի մեծահարուստ Մելիք Աղամալի աջակցությամբ: Եկեղեցին ուշ միջնադարյան մյուս՝ Պողոս-Պետրոս, Զորավոր և Կաթողիկե եկեղեցիների նման եռանավ բազիլիկ է: Ուղղանկյուն պարագիծ ունեցող հատակագծում ներգրավված են աղոթասրահն ու արևելյան կողմի ավագ խորանը:

Ճարտարապետ Ռ. Իսրայելյանը 1973թ. Ամենայն հայոց կաթողիկոս Վազգեն Առաջինին է ներկայացրել եկեղեցու վերակառուցման նախագիծը, որը հավանության է արժանացել: Սակայն նույն տարում հեղինակը վախճանվել է: 10 տարի անց հեղինակի որդին՝ ճարտարապետ Ա. Իսրայելյանը, հոր մտահղացումն իրագործել է: Աշխատանքային նախագիծը մշակել են հանրապետության վաստակավոր ճարտարապետ Բաղդասար Արզումանյանը և ինժեներ-կոնստրուկտոր Ավետիք Թեքնեջյանը: 1980-ականներին ինժեներ-շինարար Միքայել Հովհաննիսյանի անմիջական ղեկավարությամբ եկեղեցին վերակառուցվել է: Գմբեթը, արտաքին պատերը երեսպատվել են տուֆով: Մեծածավալ աշխատանք է կատարվել եկեղեցու ներսում, ավագ խորանի բեմապատը զարդարվել է գեղաքանդակ հորինվածքներով: Արևմտյան կողմից երգչախմբի համար կառուցվել է վերնատուն, հատակը մարմարապատվել է: 2000թ. եկեղեցուն կից ստեղծվել է «Հովհաննես Կոզեռն» կրթամշակութային կենտրոնը:

Գտնվում էր Երևանի Շահար թաղամասի կենտրոնում, այժմ` Աբովյան - Սայաթ-Նովա խաչմերուկի անկյունում: Եկեղեցին սկսել են քանդել 1936թ. դեկտեմբերին, շարունակվել է մինչև հաջորդ տարվա մարտ ամիսը: Թեև կորստյան մատնվեց ուշ միջնադարյան Կաթողիկե եկեղեցին, բայց հայտնագործվեց Երևանի ավելի արժեքավոր ու հին մի եկեղեցի` Սուրբ Աստվածածինը:

Կաթողիկե եկեղեցին կառուցվել է մեծ երկրաշարժից հետո՝ 1693-1695թթ.: Այն եռանավ բազիլիկ, անգմբեթ եկեղեցի էր: Կառուցված էր տուֆով, կրաշաղախով: Աղոթասրահի և արտաքին պարագծի չափերով հին Երևանի ամենատարողունակ եկեղեցիներից էր: Պատերը զուրկ էին ճարտարապետական արտահայտչամիջոցներից: Նրանցում տեղ-տեղ ագուցված էին տարբեր թվագրության խաչքարեր՝ 1679, 1693, 1694 և 1695: Պատերը քանդելիս դրանց մեջ հայտնաբերվել են ավելի հին խաչքարեր՝ 1472, 1641 և 1642 տարեթվերով:
Հին եկեղեցու գոյության մասին վարկածը լիովին ճշտվել է Կաթողիկե եկեղեցու քանդման ժամանակ, երբ բացվել են եկեղեցու հարավային և հյուսիսային պատերը, որոնց կցակառուցվել էին երկու ավանդատները: Հիշյալ պատերին եղած արձանագրություններից ամենահինը 1264 թվականի է: Նույն եկեղեցու արևմտյան ճակատին կան 1284, 1229թթ. և XVI  դարի, իսկ հյուսիսային պատին` 1609թ. արձանագրություններ:           Սբ. Աստվածածին եկեղեցուն կից` արևմտյան կողմում, XVII դարի սկզբին կցակառուցվել էր ժամատուն, որտեղ նույն դարավերջին բարձրացել է Կաթողիկե եկեղեցին: Սբ. Աստվածածին եկեղեցին միջնադարյան Երևանի եկեղեցիներից միակն է, որ երկրաշարժից հետո կանգուն է մնացել: Պատմության և գրականության ինստիտուտի գիտական խորհուրդը որոշել էր հայտնաբերված հին եկեղեցին պահպանել` լիովին ազատելով Կաթողիկե եկեղեցու մնացորդներից: Վերականգնվել են Կաթողիկե եկեղեցու քանդման ժամանակ վնասված մասերը, ամբողջ հուշարձանը նորոգվել է,  շրջապատը բարեկարգվել:
Սբ. Աստվածածին եկեղեցին, որ շարունակում է կրել Կաթողիկե անունը, փոքր չափեր ունի (5,4x7,5 մ պարագծային կողմերով): Միակ մուտքը արևմտյան կողմից է: Եկեղեցու հատակագծում փոքր նախասրահին հաջորդում են գմբեթով պսակված աղոթասրահը, ապա` առանց ավանդատների կիսաշրջան խորանը: Հարավային, արևելյան և հյուսիսային պատերն ունեն լուսամուտներ: Դարաշրջանի ճարտարապետական ոճն առանձնապես արտահայտված է բազմանիստ գմբեթի, զույգ որմնասյուներով ընդգծված թմբուկի և հովհարաձև վեղարի ձևերում:
Սբ. Կաթողիկեն մայրաքաղաքի Կենտրոն համայնքում գործող եկեղեցիներից է:

Ս. Աննա եկեղեցու հիմնարկեքը կատարվել էր 2011 թվականին: 2015թ. ապրիլի 30-ին տեղի ունեցավ Երևանի Կաթողիկե Ս. Աստվածածին եկեղեցուն հարակից Ս. Աննա նորակառույց եկեղեցու օծման հանդիսավոր արարողությունը: 

Երևանի հնագույն եկեղեցիներից է: Սկզբում կոչվել է Սուրբ Աստվածածին, այնուհետև վերանվանվել Սուրբ Զորավոր Աստվածածին, քանի որ այնտեղ է պահվել հրաշագործ «Զորավոր» ավետարանը: Եկեղեցին հին Երևանի Շահար թաղամասում էր: Եկեղեցում է գտնվում Սուրբ Անանիա առաքյալի մատուռ- դամբարանը, որը նշանավոր սրբավայր էր համարվում: Երևանցիների նյութական օժանդակությամբ Մովսես Սյունեցի վարդապետը կառուցել է վանքային համալիր՝ բաղկացած եկեղեցուց, մատուռից, միաբանական խցերից, առաջնորդարանից, և պարսպապատել: Այստեղ հիմնվել է անապատ և վանական դպրոց:
Վանքը կառուցվել է Փիլիպոս կաթողիկոսի օրոք (1632-1635թթ.), սակայն նորակառույց վանքը նույնպես երկար չի գոյատևել. 1679թ. երկրաշարժի ժամանակ կործանվել է: Այժմյան Սբ. Զորավոր եկեղեցին կառուցվել է նույն տեղում` 1693թ.` Երևանի մեծահարուստ Խոջա Փանոսի նվիրատվությամբ: 1793թ. արձանագրության մեջ նշված է, որ Սբ. Զորավոր եկեղեցին նորոգվել է Գաբրիել հարյուրապետի կողմից՝ Ղուկաս կաթողիկոսի օրոք:

Խորհրդային տարիներին, տարբեր նպատակների ծառայելուց հետո Սբ. Զորավոր եկեղեցին վերադարձվել է հավատացյալներին և սկսել է գործել:  Մայր Աթոռի հովանավորությամբ 1974-78թթ. եկեղեցին հիմնանորոգվել է, հատակը` մարմարապատվել, երգչախմբի համար կառուցվել է վերնատուն ու երիցատան նոր շենք: Նորոգվել է նաև Սբ. Անանիայի մատուռը:

1927թ. խորհրդային Հայաստան եկան գաղթականներ Փոքր Հայքի Մելիտենե (Մալաթիա) քաղաքից: Երևանի ծայրամասերից մեկում նրանք հիմնեցին թաղամաս, և անվանեցին Նոր Մալաթիա:

1960-ականներին Երևանի Նոր Մալաթիա թաղամասում  հիմնվել է 1915թ. Մեծ եղեռնի զոհերի հիշատակին նվիրված հուշարձան-այգի, որի հարևանությամբ տարիներ անց կառուցվեց նաև Սբ. Մարիամ Աստվածածին եկեղեցին, որը նման է պատմական Մելիտենեի գլխավոր եկեղեցուն (ճարտարապետ` Հրաչյա Գասպարյան): Եկեղեցու կառուցման ժամանակ Փոքր Հայքի Մալաթիա նահանգից բերված հող է խառնվել պատի շաղախին:
Եկեղեցու կառուցումն  սկսվել է 1991թ.` նվիրված Արցախյան ազատամարտում ընկած հերոսների, նաև` նահատակված մալաթիահայերի հիշատակին: Շինարարությունն սկսվել է Վազգեն Ա Ամենայն հայոց կաթողիկոսի օրոք: Նախաձեռնությունը Նոր Մալաթիայի` այն ժամանակվա թաղապետ Վահան Զատիկյանինն էր: Եկեղեցին գործում է 1998 թվականից:

Եկեղեցու հիմքերը դրվել են 1998թ.` մայրաքաղաքի Նոր Նորք թաղամասում: Այն կառուցվել է Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Գարեգին Բ Ամենայն հայոց կաթողիկոսի նախաձեռնությամբ և նյույորքաբնակ Սարգիս Գաբրիելյանի հովանավորությամբ: ԱՄՆ-ի Նյու Ջերսի նահանգից Տեր Գառնիկ ավագ քահանա Հալաջյանը նույնպես զգալի ավանդ է ունեցել եկեղեցու կառուցման գործում: Եկեղեցին կենտրոնագմբեթ է` հայկական ավանդական ճարտարապետությամբ: Կառույցում ներդաշնակ միաձուլված են Զվարթնոց, Հռիփսիմե և Անի եկեղեցիների ճարտարապետական տարրերը: Տուֆով երեսպատված գեղեցիկ համալիրը բաղկացած է գլխավոր եկեղեցուց և զանգակատնից: 

Եկեղեցին կառուցվել է ճարտարապետ Բաղդասար Արզումանյանի նախագծով: Բացվել է  2000թ. փետրվարի 19-ին, օծման արարողությունը տեղի է ունեցել ապրիլի 30-ին: Եկեղեցու Սբ. սեղանի Աստվածածնի նկարը մեծանուն նկարիչ Գրիգոր Խանջյանի ստեղծագործությունն է: Եռահարկ եկեղեցին կառուցված է հայկական ավանդական ճարտարապետության ոճով: Եկեղեցու գլխավոր գմբեթի բարձրությունը 23 մետր է: Աղոթասրահը բազմանկյուն է և լուսավոր՝ 328 քմ ընդհանուր մակերեսով: Աղոթասրահի սյուներն ավարտվում են 12 առաքյալներին խորհրդանշող բարձրաքանդակներով: Խորշերը մոմավառության համար են: 

Սուրբ Սարգիս եկեղեցուն կից գործում է կիրակնօրյա դպրոց:

Երևանի Նորք թաղամասի բարձունքին կանգուն է Սուրբ Մարիամ Աստվածածին եկեղեցին, որը նախկինում կոչվել է Սուրբ Մարինոս: Այն գտնվում էր Երևանի նշանավոր ձեռնարկատեր Տեր-Ավետիքյանների ամառանոցային այգու կողքին: Եկեղեցին Նորքի այլ հուշարձանների նման ավերվել էր 1679թ. աղետալի երկրաշարժի ժամանակ: XX դարասկզբին եկեղեցին կառուցվել է Տեր-Ավետիքյան եղբայրների միջոցներով: Մարիամ Աստվածածնի տոներին ավերակ եկեղեցի էին այցելում բազմաթիվ ուխտավորներ ոչ միայն Նորքից, այլև այլ բնակավայրերից:

Հայաստանի անկախացումից հետո՝ 1990թ. ապրիլից, Նորքի բնակիչները, Նորք-Մարաշ հայրենակցական միության հանգանակած միջոցներով ձեռնամուխ եղան եկեղեցու վերակառուցմանը: 1995թ. վերանորոգված եկեղեցին գործում է:

Հնագույն Նորագավիթ գյուղը 10-ից ավելի եկեղեցի ուներ, որոնցից այսօր պահպանվել է միայն Սուրբ Գևորգը: Հատակագծային և ծավալատարածական ընդհանուր հորինվածքով նման է Երևանի Զորավոր եկեղեցուն: Եռանավ, անգմբեթ բազիլիկ շինություն է` կամարակապ արևմտյան նախասրահով, 12 սյունից բաղկացած կաթողիկե-զանգակատնով: Աղոթասրահը մուտքեր ունի նախասրահից և հարավային ճակատից:

Եկեղեցու թաղակապ ծածկը կրող մույթերի և պատերի վրա տեղ-տեղ պահպանվել են որմնանկարներ, որոնք ուշ միջնադարյան կերպարվեստի նմուշներ են: 
Սբ. Գևորգ եկեղեցին կառուցվել է XVIIդ., իսկ 1981-84թթ. Մայր Աթոռ Սբ. Էջմիածնի հովանավորությամբ հիմնովին նորոգվել է: Ավագ խորանում տեղադրվել է քարակերտ բեմասեղան: Նորոգվել են եկեղեցու դռներն ու լուսամուտները, դրսի կողմից նախասրահը պսակող զանգակատունը, բարեկարգվել և ցանկապատվել է տարածքը: Եկեղեցու նորոգմանը  մասնակցել է արգենտինացի բարերար Էդուարդ Սեֆերյանը: Նորոգման և բարեկարգման շնորհիվ Նորագավիթի Սբ. Գևորգ եկեղեցին վերագտել է իր վաղեմի պատշաճ տեսքը և գործում է:

Կառուցվել է 1679թ. երկրաշարժի ժամանակ կործանված եկեղեցու տեղում` թիֆլիսաբնակ քանաքեռցի  մեծահարուստ Հակոբջանի միջոցներով: Սուրբ Հակոբ եկեղեցու արևմտյան պատին փորագրված է ՌՃԽԴ (1695), որն էլ եկեղեցու կառուցման տարեթիվն է համարվում:

1868թ. եկեղեցուն կից սկսել է գործել Սահակ Պարթևի անվան թեմական դպրոցը, որը ստեղծվել էր Մեսրոպ Վարդապետ Սմբատյանցի ջանքերով: Սուրբ Հակոբ եկեղեցին եռանավ բազիլիկ է` աղոթասրահում երկու  զույգ մույթերով, արևելյան կողմից` Ավագ խորանով և դրան կից զույգ ավանդատներով: Եկեղեցու  արևմտյան ճակատին տեղ-տեղ ագուցված են 1504, 1571, 1621 թվագրություններով գեղաքանդակ խաչքարեր:
Պատմական հուշարձանների պահպանության հայկական ընկերությունը պետական միջոցներով նորոգել է եկեղեցին:
Սուրբ Հակոբ եկեղեցին վերաբացվել է 1990թ.:

Սուրբ Խաչ եկեղեցի կամ Արարատյան Հայրապետական Թեմի Արաբկիրի եկեղեցի, Հայ առաքելական եկեղեցի Հայաստանի Երևանի Արաբկիր վարչական շրջանում։

Կառուցվել է Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի կողմից Հայկական բարեգործական ընդհանուր միության հովանավորությամբ՝ ի դեմս Լուիզ Սիմոն Մանուկյանի։ Եկեղեցու ճարտարապետն Արտակ Ղուլյանն է։

Կառուցվել է Դավթաշենի կամրջի հարևանությամբ: Կառուցումն սկսվել է 1996թ.` Ռուբեն Գևորգյանի հովանավորությամբ: Հիմնօրհնեքը կատարվել է 1996թ. հուլիսի 31-ին՝ Գարեգին Ա կաթողիկոսի հայրապետության շրջանում:

Առաջին Սբ. պատարագը եկեղեցում մատուցվել է 2003թ. ապրիլի 6-ին՝ Գալստյան կիրակի օրը` Տեր Խորեն քահանա Մարուքյանի ձեռամբ, ով առայսօր շարունակում է հոգևոր ծառայությունը: Սրբոց Նահատակաց եկեղեցին նվիրված է հանուն հավատի և հայրենիքի նահատակված հայ ազատամարտիկների հիշատակին: Եկեղեցու նախագծի հեղինակն է Լևոն Ումեդյանը: Եկեղեցին գմբեթավոր է: Կառուցված է մոխրագույն տուֆից, հատակը, Սուրբ սեղանը և ավազանը մարմարապատ են: Եկեղեցու գեղեցիկ զարդաքանդակներով փայտե դուռը պատրաստել է Փանոսյանը:

Եկեղեցուն կից գործում է ծխական խորհուրդ, որն իրականացնում է զանազան բարեգործական միջոցառումներ՝ այցելություններ ծերանոց, մանկատուն, կազմակերպում ուխտագնացություններ: Եկեղեցուն կից գործում է Երիտասարդաց միություն:

1996-2002թթ. կառուցել են Ավանի  բնակիչներ, արդարադատության խորհրդական Գրիշա Համբարձումի Մելիք-Սարգսյանը և գործարար Արմեն Նապոլեոնի Աղաջանյանը:
Շինարարության ժամանակ հայտնաբերվել է հնամյա տաճարի սյան հիմնաքար:
Եկեղեցու մանրակերտը Գրիշա Մելիք-Սարգսյանը տեսել էր երազում և պատրաստել: Հետագայում եկեղեցին նախագծվել և կառուցվել է ըստ այդ մանրակերտի: Եկեղեցին ունի 11 մետր բարձրություն, 30 քմ տարածք և զանգակատուն:
Գրիշա Մելիք-Սարգսյանի նախապապը՝ Մելիք Սարգիսը, XVIIդ. Սուրբ Աստվածածնի նման մի մեծ եկեղեցի էր կառուցել Արցախում, իսկ նրա թոռը՝ Մելիք Ավետիսը, նորոգել էր գմբեթը: Այդ մասին հիշատակված է Արքեպիսկոպոս Բարխուդարյանցի <<Արցախի պատմություն>> երկհատոր գրքում:
Երևանի քաղաքային խորհրդի որոշմամբ` եկեղեցու շինարարության համար անժամկետ հատկացվել է 600 քմ տարածք: Շինարարությունն սկսվել է 1996թ. և տևել շուրջ 7 տարի: Եկեղեցուն կից կառուցվել է նաև երիցատուն, ծխական խորհրդի ատենապետի նստավայր և հոգևոր կենտրոն: Բակում տեղադրվել է ցայտաղբյուր, խաչքար, կահավորվել երիցատունը և ծխական խորհրդի ատենապետի նստավայրը: Եկեղեցու շինարարությանն իրենց օրհնությունն ու նյութական աջակցությունն են բերել Ամենայն հայոց կաթողիկոսը և Արարատյան հայրապետական թեմի առաջնորդական փոխանորդ Տեր Նավասարդ արքեպիսկոպոս Կճոյանը: Եկեղեցու օծման արարողությունը կատարվել է 2002թ. նոյեմբերի 9-ին՝ Արարատյան հայրապետական թեմի հոգևոր դասի մասնակցությամբ:
Եկեղեցու ծխական խորհրդի որոշմամբ և միջնորդությամբ Գ. Մելիք-Սարգսյանը նշանակվել է ծխական խորհրդի ատենապետ:

Երևանի Անդրանիկի թաղամասի Ս. Երրորդություն նորակառույց եկեղեցու շինարարությունն սկսվել է 2001թ. մարտին: Կառուցվել է երջանկահիշատակ ճարտարապետ Բաղդասար Արզումանյանի նախագծով և ամերիկահայ ազգային բարերար Լուիզ Սիմոն Մանուկյանի ֆինանսական աջակցությամբ: 

2004թ. Ամենայն հայոց կաթողիկոս Գարեգին Երկրորդի ձեռամբ տեղի է ունեցել եկեղեցու խաչերի օծումը:
Ն.Ս.Օ.Տ.Տ Գարեգին Երկրորդ Ամենայն հայոց հայրապետի ձեռամբ 2005թ. նոյեմբերի 20-ին կատարվեց Ս. Երրորդություն եկեղեցու օծման  արարողությունը:

Ներքին Չարբախում բնակիչները մտահոգ էին, որ իրենց տարածքում եկեղեցի չունեն: Եկեղեցի կառուցելու համար Երևանի քաղաքապետարանի որոշմամբ հատուկ տեղ հատկացվեց: 1996թ. ճարտարապետ Հրաչ Գասպարյանի նախագծով  սկսվեց Սուրբ Խաչ եկեղեցու շինարարությունը: Տասը տարի անց՝ 2006թ. հոկտեմբերին, ավարտվեցին եկեղեցու շինարարական ու հարդարման աշխատանքները: Ավանդական ճարտարապետական ոճ ունեցող Սուրբ Խաչ եկեղեցին գմբեթավոր է: Սրահի երկու կողմում ավանդատներ են: Սբ. խորանում տեղադրված է Վարդգես Սուրենյանցի հայտնի գեղանկարը: Եկեղեցու կառուցման նախաձեռնողն ու իրականացնողը համայնքի բնակիչ Խաչատուր Վարդանյանն է: 

Նոյեմբերի 10-ին Արարատյան հայրապետական թեմի առաջնորդական փոխանորդ Տեր Նավասարդ արքեպիսկոպոս Կճոյանի ձեռամբ օծվեցին Ներքին Չարբախի Սուրբ Խաչ եկեղեցու չորս սյուները, ավանդատները, մկրտարանը, սրբապատկերները, խաչվառը: Նոյեմբերի 11-ին Նավասարդ Սրբազանն օծեց նաև Սուրբ Խաչ եկեղեցու Սբ. խորանը, այնուհետև մատուցվեց Սբ. պատարագ: